VAR

Şu senin bulutsu sesin var ya
Uçtan uca tersyüz ediyor geceyi


Yataklar var konuşmak için
Öpüşmek için telefon kulübeleri


Güneşler var, yıldızlar, samanyolları,
Karpuzlar gümbür gümbür kapılarda.


Tanrılar sofrası amma karanlık
Yiyemem tek lokma yiyemem orda.


Şu senin tutkulu sesin var ya:
Ortak güzellik artı yara izi.


Tutar ellerinden kaldırırsın
Adı kötüye çıkmış tüm sözcükleri.


Yeni törenler gerek bize
Yeni törenler -kimi zaman en eski.


Dert etme, bütün dilleri içerir
Bitki konumu, küçükbaş hayvan sesi.


Şu senin dolayık sesin var ya
Dondurma yiyen gürbüz bir kız gibi müstehçen,


Balkon demirine dayalı bir arka kadar şakacı,
İlk doyumdaki gibi yeşil elma tadında.


Kimlik denetimi yaptıktan sonra
Resimli roman okuyan bir er gibi giderici.


Şu senin alçaktan sesin var ya
Pencereler var burnumun kemiğinde sızı,


Aşklar var unutulmamak için,
Boğulmak için ilk sevgili.


                                               Cemal SÜREYA

BENİ ÖP SONRA DOĞUR BENİ

Şimdi
utançtır tanelenen
sarışın çocukların başaklarında.

Ovadan
gözü bağlı bir leylak kokusu ovadan
çeviriyor o küçücük güneşimizi.

Taşarak evlerden taraçalardan
gelip sesime yerleşiyor.

Sesimin esnek baldıranı
sesimin alaca baldıranı.

Ve kuşlara doğru
fildişi: rüzgarın tavrı.
Dağ güneş iskeleti.

Tahta heykeller arasında
denizin yavrusu kocaman.

Kan görüyorum taş görüyorum
bütün heykeller arasında
karabasan ılık acemi
-uykusuzluğun sütlü inciri-
kovanlara sızmıyor.

Annem çok küçükken öldü
beni öp, sonra doğur beni.

                                          Cemal SÜREYA

MUTSUZLUK GÜLÜMSEYEREK

Mutsuzluk gülümseyerek gelir, adıyla süslenmiştir;
Banliyo treninde rastladığımız
Sınav saatini kaçırmış liseli kız,
Hep kazanırsın ey çözümsüzlük!

Ey otobüssever ey Troya yolcusu!
Anımsarsın günlerce konuşup durmuştuk
O İB(ipekböceği) sesli kadını;
Birinin Gröland'ı olmaya hazırlanıyordu.

İki çay söylemiştik, biri açık,
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

                                                                   Cemal SÜREYA